پیتزا خریدم انقد بدمزه بود
و نوشابه ام رو اون خورد
و رفتن برام نوشابه خریدن از مغازه سر کوچه
و نوشابه گرم بود
و خودشون دعواشون شد سر پیتزا
و بقیه هم رفتن پیتزا خریدن
و من فقط این جمله رو در دل تکرار میکردم که خدایا منو بُکُش :||||||||||
+ یادم باشه دیگه قهر نکنم که بدتره :|
از سیزده فروردین دیگه بیرون نرفتم ینی تا دم در خونمون هم نرفتم
حسِ زندانی هایِ زندان زاویرا رو دارم
حالم بهم میخوره از در و دیوار
هیشکی نیست باهاش برم بیرون
:(
نشستم سریال پایتخت رو دیدم و در جا تبخال زدم
ینی ویروس الاف تر از این تو دنیا نیس :|
و البته آدم جَوگیر و هیجانی تر از من نیز هم :|
تا برسم به اتاقی که توش درس میخونم صدتا فیلتر باید رد کنم از حمله
غذا اند گلاب به روتون
چک کردن گوشی (شده در حد دو دیقه هم باید چک بشه)
چک کردن همین وبلاگ
دست آخر هم آب میخورم و میام
ینی وقتی میرسم میگم آخیش خداروشکر
+انقد فشار رومِه:D
+ایشالا یه روز این وابستگی به گوشی رو کم میکنم البته خیلی کم شده خَیییییلی
در کانالی تلگرامی آورده اند که : روی اتوبوسِ بازیکن های تیم فوتبال آلمان نوشته شده
" Best Never Rest"
+ بعدا که به خودم اومدم فهمیدم حدود دو سه دیقه ای هست که زل زدم به سقف و دارم این جمله رو با خودم مطابقت میدم و اینکه چقدر از عمر من به استراحت گذشت و میره هعییی
و نتیجه اینکه بازم جَوگیر شدم و در راستایِ بهترین شدنَم ساعت 6 صبح بیدار شدم و درس خوندم :D
تا باشَد از این دست جَوگیری ها.... الهی آمین
